Wilbur Schramm

Hazırlayanlar: Cem Yaşın & Can Cengiz

Wilbur Schramm, iletişim bilimlerinin gelişiminde önemli kilometre taşlarından ve ilk iletişim akademisyenlerinden biridir. Bir çok kaynak onu iletişim bilimlerinin babası olarak kabul eder. Scramm, “Amerikan iletişim araştırmalarının” kurumsal bir kimlik kazanmasında önemli katkıları olan bir gazeteci, yazar ve ilk iletişim akademisyenidir. İsmi iletişim olan ilk akademik programı oluşturan kişidir.

Wilbur Schramm, Alman kökenli bir orta sınıf ailenin çocuğu olarak Amerika Birleşik Devletleri’nin Ohio eyaletinin Mariette yerleşiminde dünyaya geldi. Wilbur Schramm, lisans eğitimini Mariette College’de siyaset bilimi alanında birincilik derecesi ile tamamlamıştır. Eğitimine Harvard Üniversitesi’nde devam etmeye karar veren Schramm, ilk yılında Boston Herald için çalışmaya başlamıştır. Schramm, Harvard’da ilk yılında günde ortalama dört saat masa başı editörlüğü ve Boston Herald’da gazetecilik yapıyordu. (Cartier, 1988: 61) Ayrıca Boston senfoni orkestrasında flüt çalıyordu. Bu yolla New England Konservatuarı’nda da burs kazanmıştı. Wilbur Schramm, Harvard’daki eğitimine ağırlık vermek ve Bliss Perry ile çalışmak istiyordu. Perry “The Atlantic Monthly”de yıllarca editörlük yapmıştı. (Cartier, 1988: 62) Schramm, Perry’den Amerikan yazarları ve düşünürleri, Kenneth Murdock’dan Amerikan Edebiyatı, Robert Hillyer’den ise ileri yazım dersleri aldı. (Cartier, 1988: 62) Schramm, Harvard’da alanının en iyi hocaları ile çalışma imkanına sahip olmuştu. Bunlar arasında Alfred North Whitehead de vardı.

Schramm, hem çalışıp hem okuyordu. Bu sırada Iowa Üniversitesi’nden bir iş teklifi aldı. İki derse asistanlık yapması isteniyordu. “Schramm, 1932 yılında Norman Foester’ın danışmanlığında, Amerikan Edebiyatı bölümünde, Henry Wadsworth Longfellow‘in Hiawatha eseri üzerine yaptığı teziyle doktora derecesini alır.” (Schramm, Wilbur Lang, 2018, Par.1) Shramm, İngilizce bölümünde asistan olarak çalışmaya ve bir sonraki yıl ise üç ayda bir yayınlanan psikoloji dergisine editörlüğe başladı. Schramm, 1935’te yardımcı doçent, 1939’da doçent, 1941’de ise profesör kadrosunu alır. Schramm’ın buradaki deneyimi, başka disiplinlerden akademisyenler ile iletişime geçmesi, kafasında iletişim alanını ile ilgili yeni fikirlerin oluşmasını sağlayacaktır. 1941 yılının Aralık ayında Japonların Pearl Harbor’ı bombalaması sonucunda Schramm, gönüllü olarak Birleşik Devletler Savaş Enformasyon Bürosu’nun (United States Office of War Information) eğitim müdürlüğünde göreve başlar.

Schramm, 1943 yılında Iowa’ya döndüğünde, Gazetecilik Okulunun başına getirilecektir. Savaş sırasında görevi kitle iletişim araçları üzerine ayrı bir çalışma alanının oluşturulması yönündedir. Harold Lasswell, Carl Hovland, Paul Lazarsfeld ve Kurt Lewin’in çalışmalarını takip eden Schramm, kitle iletişim araçları üzerine yaptığı öncü çalışmaları birleştirecek olan “kitle iletişim çalışmaları” bilim alanını tasarlar. Schramm, 1947’de arkadaşı George Stoddard’un İllinois Üniversitesi’nin başına geçmesi ile üniversitenin Urbana Kampüsüne taşınır. Schramm, 1947’de İletişim Araştırmaları Enstitüsünü kurar. “Bu enstitüde, iletişim biliminde akademik araştırmaları ve doktora programını yürütür. (Rogers : 1986, p. 108-9; Aktaran: Singhal, 1987: 18).

Schramm, İllinois Üniversitesi’ndeki çalışmalarında ders kitapları da hazırlar. Bu ders kitaplarından 1949 tarihli olanı “Kitle İletişimi” (Mass Communications) adını taşımaktadır. Singhal’a göre, “Kitle İletişimi” (Mass Communications); “Lazarsfeld, Hovland, Robert Park, Walter Lippman, Wendall Johnson, Rudolf Flesch gibi alanın gelişimine katkı yapmış akademisyenlerin çalışmalarını derleyen ilk derlemeydi.” (Singhal, 1987: 18) 1954 yılında Wilburn Schramm, yüz yüze iletişimin bir modelini oluşturur. Littlejohn ve Foss’a (2009: 176) göre Schramm modeli “bir kaynak ve alıcıdan çok, eş zamanlı olarak kodlama ve kod açımının yapıldığı bir modeldi.” Bu modelde mesaj döngüsel bir yolla gidip gelmekteydi.

Schramm’ın iletişim bilimleri üzerine çalışmaları Amerika Birleşik Devletleri’nin dış politikasını da etkilemekteydi. Başkan Dwight D. Eisenhower’ın 1953 yılında, kamu diplomasisi çalışmaları için kurduğu “Birleşik Devletler Enformasyon Dairesi” (United States Infırmation Agency) Schramm’ın en önemli kitaplarından biri olan “Kitle İletişim Süreci ve Etkisi” (The Process and Effects of Mass Communication) kitabına destek vermiştir.

Schramm, 1954’te Stanford Üniversitesi Gazetecilik Bölümünün başına geçer. Başta araştırma merkezinin başında bulunan Chick Bush, iletişim araştırmalarını sosyal bilim araştırmaları ile temellendirmiş ve önemli fon kaynağı yaratmıştı. 1955’de Schramm, araştırma merkezinin de başına geçti ve Ford Vakfı ve Birleşik Devletler Uluslararası Kalkınma Bürosu (US Agency of International Development) gibi devlet kuruluşlarından fon bularak araştırmalar ve eğitim programları düzenledi. Stanford Üniversitesi’nde Schramm’ın oluşturduğu doktora programından mezun olanlar arasında Maxwell McCombs gibi iletişim akademisyenleri de vardı. Rogers’a (1981; 8) göre “Stanford Üniversitesi’nde Schramm’ın doktora programından mezun olanlar Birleşik Devletler’de diğer üniversitelere yayılmış, onlardan çoğu sık sık lider pozisyonuna yükselmiştir. ”

1956 yılında Schramm, Siebert ve Peterson ile birlikte Basının Dört Kuramı (Four Theories of the Press) çalışmasını yayımlar. Schramm’a göre basına yaklaşım ile ilgili kuramlar dört grupta toplanabilir. Bunlar otoriter, liberteryen, sosyal sorumluluk ve totaliter Sovyet yaklaşımlarıdır. Schramm, uzun yıllar televizyonun çocuklar üzerine etkileri üzerine çalışmalar yapmıştı. Televizyon seyretme ve bunun sonucu olarak çocuklarda oluşan olumsuz etkiler, yaş, cinsiyet, zihinsel yetenekler ve sosyal statü gibi bir çok değişken ile karmaşık bir ilişki kurmaktadır. Bu alandaki çalışmaları Freedman, Parker ve Lyle ile birlikte 1961 yılında “Çocuklarımızın Yaşantısında Televizyon” başlığı ile yayımlar. Schramm, Stanford Üniversitesi İletişim Araştırmaları Enstitüsü bünyesinde gelişmekte olan ülkelerin sorunları ile ilgilenmişti. Bu sorunlar ve siyasal, sosyal ve ekonomik gelişme ile kitle iletişim araçları arasındaki ilişki, araştırmaların konusunu teşkil etmekteydi. Bu çalışmaların sonuçlarını “Kitle İletişim Araçları ve Ulusal Kalkınma” (Mass Media and National Development) başlığı ile yayınlamıştır.

Schramm, 1973 yılında Havai Üniversitesi Doğu-Batı Merkezi’nin (East-West Center) başına getirilmiştir. 1977 yılında merkezden emekli olduktan sonra Havai’ye yerleşmiş ve hayatının sonuna kadar burada yaşamıştır.

Kaynakça

Cartier, J. M. (1988). Wilbur Schramm and the beginnings of American communication theory: A history of ideas. Iowa: Iowa Üniversitesi Yayınlanmamış doktora tezi:

Littlejohn, S. W., & Foss, K. A. (2009). Encyclopedia of communication theory. Los Angeles, Calif: Sage.

Rogers, E.M. (1981). Theoretical Diversity in Political Communication İçinde: Handbook of political communication, Ed.: K. R.,Sanders ve , D. D.Nimmo. Beverly Hills, Calif: Sage.

Siebert, F. S., Peterson, T., & Schramm, W. (1956). Four theories of the press. Urbana: University of Illinois Press.

Schramm, W. (1949). Mass communications: A book of readings. Urbana: University of Illinois Press.

Schramm, W. L. (1954). The process and effects of mass communication. Urbana: University of Illinois Press.

Schramm, W. L., Freedman, L. Z., Parker, E. B., & Lyle, J. (1961). Television in the lives of our children. Stanford: Stanford University Press.

Schramm, W. (1961). Mass media and national development: The role of information in the developing countries. Stanford: Stanford University Press.

Schramm, W. (1963). The science of human communication. New York: Basic Books.

Schramm, W., Chaffee, S. H., & Rogers, E. M. (1997). The beginnings of communication study in America: A personal memoir. Thousand Oaks: Sage Publications.

Schramm, Wilbur Lang (2018). The Biographical Dictionary of Iowa içinde. Erişim Adresi http://uipress.lib.uiowa.edu/bdi/DetailsPage.aspx?id=331

Singhal , A. (1987). Wilbur Schramm: Portrait of a Development Communication Pioneer, Communicator, 22 (1-4). 18-22.